Biochips transformeren de werkbij tot bedrijfs-borg

Geïmplanteerde biochips toveren de werkbij om in een borg-drone, voor het belang van de business. De voordelen lijken evident, de nadelen zijn nogal onbekend.

Biochips transformeren de werkbij tot bedrijfs-borg

Verzet is zinloos, je zult worden geassimileerd. Dit is de dreigende boodschap van sf-vijand The Borg in Star Trek én mogelijk van je werkgever. Geïmplanteerde biochips toveren de werkbij om in een borg-drone, voor het belang van de business. De voordelen lijken evident, de nadelen zijn nogal onbekend.

Biochips transformeren de werkbij tot bedrijfs-borg

“Zo, dus jij was ziek de afgelopen dagen?” Divisiemanager David spreekt werknemer X streng toe, met duidelijk hoorbaar ongeloof in zijn stem. Alsof hij al weet hoe het zit. Maar dat kan toch niet? Werknemer X is nog zo zorgvuldig geweest: geen posts op Facebook vanaf een leuk festival, geen tweets dat het zo’n leuk en laat uitje was. Ook de betrokken vrienden zijn nauwgezet geïnstrueerd om geen berichten of foto’s online te plaatsen. Tenminste niet waar de spijbelaar op staat of in voorkomt, zodat de algoritmes van sociale netwerken niet aan handige gezichtsherkenning of contentkoppeling kunnen doen waarmee de ziekmelding verraden zou worden.

Betrapt door de baas

“Jij was helemaal niet ziek. Je had gewoon geen zin om te werken”, vervolgt David. Het is geen vraag, het is een mededeling. Hij wéét het. Ontkennen is niet alleen zinloos; het verergert de zaak alleen maar. Als een ouderwetse onderwijzer somt het divisiehoofd nu de details van de schoolregelschending op. “Je hebt je zo laat ziek gemeld, bent daarna pas opgestaan. Je bent toen daarheen gegaan om je ‘ook zieke’ collega van afdeling B te ontmoeten. En jullie zijn samen op kroegentocht gegaan.”

En dan valt ineens het muntje. De handige biochip waar het bedrijf jou mee vertrouwt. Het rijstkorrelkleine implantaat met multifunctionele mogelijkheden. Je hoeft daardoor niet langer met toegangspasjes te rommelen. Je kunt er kantoorbenodigdheden mee verkrijgen. Je betaalt er lunches mee in het bedrijfsrestaurant en je boekt er afdelingsborrels op. De biochip waardoor het bedrijf werknemer X nu heeft betrapt.

Het hellende vlak

Werknemer X heeft zich hier misdragen, dus zit fout. Maar of de werkgever daarmee automatisch goed zit, is nog de vraag. Bovendien is de potentie voor misbruik fors. Wat als werknemer Y netjes zijn of haar werk doet, maar met iets verminderde inzet? Dan kan locatietracering manager David ook aanzetten tot een reprimande. Want iedereen wéét dat werk eronder lijdt als je een nachtbraker bent.

Net zoals iedereen weet dat je meer ziek kunt zijn als je te weinig sport. En hoe zit het met lange lunchpauzes, of koffie halen, of rookretraites? Alles wat van invloed is op de productiviteit valt te tracken met een biochip. De hamvraag is dus of jij je werkgever vertrouwt. Met grote krachten komt grote verantwoordelijkheid, luidt een fundamentele wijsheid uit superhelden-comic Spiderman. Deze spreuk ontsnapt uit de fictieve stripwereld en is ook van toepassing op biochips.

Verantwoordelijkheid en acceptatie

Natuurlijk, vertrouwen moet van twee kanten komen. Een werknemer die zich ziek meldt als hij of zij dat helemaal niet is, gedraagt zich niet netjes. Niet verantwoordelijk. Maar of dat nou ook geldt voor een werknemer met een soms energieslurpende hobby? Of iemand die zich tijdens lunch goed oplaadt voor het werk, of koffiepauzes benut voor informeel werkoverleg?

Wij hebben hier onderzoek naar laten doen onder uiteenlopende werknemers in Europese landen. Wat zijn de gedachten en houdingen ten opzichte van jezelf laten ‘chippen’ door je werkgever? Het zal je misschien verbazen, maar één op de vier werknemers zou zijn of haar werkgever vertrouwen om een connected chip te laten implanteren.

Beloning voor gezond gedrag

De voordelen zijn voor die minderheid aantrekkelijk genoeg: het openen en activeren van kantoordeuren, pc’s en bestandstoegang alleen voor jou. Ook interessant zijn andere voordelen zoals het via een biochip laten regelen van de temperatuur of verlichting in een werkruimte. Één op de vijf werknemers is bereid nog een stap verder te gaan. Zij zouden een biochip accepteren als dat helpt om over hun veiligheid te waken buiten het kantoor, bijvoorbeeld als ze op zakenreis zijn.

Een verrassend groot deel van de respondenten – tot wel een derde in sommige regio’s – wil wel een biochip laten implanteren als ze beloond worden voor gezond gedrag. Zoals bezoekjes aan de sportschool of fitnessruimte van het bedrijf. Maar de zorg leeft ook dat je werkgever kan zien dat je uit bent geweest en helemaal niet hebt gesport.

Privacy- én securityrisico in wording

Deze vrees weerhoudt de meeste respondenten ervan om zomaar akkoord te gaan met een biochip-van-de-baas. Het verbazingwekkende is echter niet de onwilligheid van veel mensen om hun werkgevers zo vergaand te vertrouwen met gedetailleerde en persoonlijke informatie. Het feit dat sommigen het juist wel willen omarmen, is wat verbazend. Zij zijn toegewijd aan hun organisatie, erg toegewijd.

Beseffen deze werkbijen wel dat ze zo een bedrijfs-borg worden? Beseffen organisaties wel dat biochips nu nog beperkt zijn qua datacapaciteit en bereik, maar dat ze in de toekomst een waardevolle informatiebron en dus een securityrisico kunnen zijn? Voor de corporate cyborg is het een privacyrisico. Voor de corporation is het een securityrisico in wording. Zowel het vertrouwen als de beveiliging behoeven nog werk. Dus bezint eer ge chipt!

Tips